നീണ്ട ഇടവേള... പരീക്ഷ ആണേ...

അതെ.. ബ്ലോഗില്‍ എന്തെങ്കിലും എഴുതിയിട്ട് കുറെ നാളായി.. ഒരു മാസത്തോളം ആകുന്നു.. ഇത്രയും നീണ്ട ഇടവേള മുന്പ് വന്നിട്ടില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു...

അവസാന സെമസ്റ്റര്‍ പരീക്ഷ ആണ്. പിന്നെ പ്രൊജക്റ്റ്‌ ചെയ്യുന്ന തിരക്കുകള്‍, പിന്നെ പഠിത്തം, പാര്‍ട്ടി, ആഘോഷം .. അങ്ങനെ ഒരുപാട്.. എല്ലാം കൂടി ആയപ്പോള്‍ ഒന്നു സമാധാനമായി രണ്ടക്ഷരം ഇവിടെ എഴുതാന്‍ സമയം ഇല്ല. അതാണ്‌ ഒരു ഇടവേള. ഇപ്പൊ ഒരു ചെറിയ "ഗ്യാപ്പ്‌" കിട്ടി. അതിനിടയില്‍ ആണ് ഇവിടെ എത്തിയത്...

വീണ്ടും തിരികെ എത്തും. കൂടുതല്‍ വിശേഷങ്ങളുമായി. അപ്പോള്‍ കൂടുതല്‍ പറയാം...

അതുവരെ ബൈ!

കോളേജ് ജീവിതം തീര്‍ന്നു. ഇനി സ്വന്തം ജീവിതം...

4 വര്‍ഷം നീണ്ട മറ്റൊരു ജീവിത ഘട്ടം കൂടി കടന്നുപോകുന്നു. ഏതൊരാളിനും മനോഹരമായ ഒരു കാലം തന്നെയാണ് കോളേജ്. അല്ലേ?

ഇന്നലെ ഞങ്ങളുടെ final years' day ആയിരുന്നു. ബാക്കി എല്ലാ ബാച്ചും വളരെ നേരത്തെ "ആഘോഷം" നടത്തിയതുകൊണ്ട് അവരൊക്കെ മാന്യമായി സസ്പെന്‍ഷന്‍ വാങ്ങി വീട്ടിലിരുന്നു. നമ്മള്‍ മാത്രം ഉണ്ടായിരുന്നു കോളേജില്‍. എന്തൊരു രസമായിരുന്നു എന്നോ...? അടിച്ച് പൊളിച്ചു.

ഒത്തിരി അടുത്തിട്ട്‌ പിരിയുന്നതിന്‍റെ ഒരു വിഷമം നേരിട്ടു അനുഭവിച്ചാലേ മനസിലാകൂ... നമ്മളെല്ലാം രാവിലെ വന്നു നമ്മുടെ projector ഓണ്‍ ചെയ്തു പഴയ ഫോട്ടോസ്, വീഡിയോ എല്ലാം കാണിച്ചു. അതൊക്കെ കണ്ടപ്പോള്‍, 4 വര്‍ഷങ്ങള്‍ എത്ര പെട്ടെന്ന് പോയി എന്ന് ആലോചിച്ചു... വരുമ്പോള്‍ എല്ലാരേം കാണാന്‍ കൊച്ചു കുട്ടികള്‍. ഇപ്പോഴോ, എല്ലാരും വലിയ "അണ്ണന്മാരും" "ചേച്ചിമാരും" ആയിരിക്കുന്നു. 4 വര്‍ഷത്തെ കോളേജ് ലൈഫ് എല്ലാരുടെയും ജീവിതം മാറ്റിമറിച്ചിരിക്കുന്നു!

പിന്നെ നമ്മുടെ staff advisers വന്നു അവരുടെ വക ഒരു ചെറിയ ട്രീറ്റ്‌ തന്നു. അവര്‍ നമ്മളെ 3 വര്‍ഷം സഹിച്ചതിന് ഓസ്കാര്‍ കൊടുക്കണം... പിന്നെ നമ്മള്‍ അവര്‍ക്ക് നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പ് ഫോട്ടോ ഫ്രെയിം ചെയ്തത് സമ്മാനമായി കൊടുത്തു. പിന്നെ കിട്ടിയ ട്രീറ്റ്‌ പൊതി തുറന്നു തീറ്റ മത്സരം തുടങ്ങി.

പിന്നെ ഞാനും രൂപികയും കൂടി ക്യാമറ എടുത്തു പുറത്തേക്കിറങ്ങി. കോളേജ് വിജനമായത് കാരണം കോളേജ് മുഴുവനും ഓടി നടന്നു ഫോട്ടോ എടുക്കാന്‍ പറ്റി. കോളേജ് സ്റ്റോറില്‍ പോയി ഫോട്ടോ എടുത്തു. പിന്നെ സ്റ്റാഫ്‌ റൂമില്‍ എല്ലാം കേറി ഫോട്ടോ എടുത്തു, ലാബില്‍ കേറി... അങ്ങനെ കുറെ ഫോട്ടോസ്... പിന്നെ തിരികെ ക്ലാസ്സില്‍ എത്തി. അപ്പോഴേക്കും ചിക്കന്‍ ബിരിയാണി എത്തി. ഹായ്‌...!

പിന്നെ നമ്മുടെ ടീച്ചേഴ്സ് എല്ലാരും വന്നു. എല്ലാരും നമ്മളെപ്പറ്റി അഭിപ്രായങ്ങള്‍ ഒക്കെ പറഞ്ഞു. അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ നമ്മളെല്ലാരും ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഒത്തിരി രസമായിരുന്നു. എന്തോ ഒരു തേങ്ങല്‍ കാരണം ഭക്ഷണം ഇറങ്ങാന്‍ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് അനുഭവപ്പെട്ടു.

അത് കഴിഞ്ഞു എല്ലാരും കൈ കഴുകി തിരികെ എത്തി. പിന്നെ നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പ് ഫോട്ടോ പ്രിന്‍റ് ചെയ്ത t-shirt എടുത്തു. അല്ലാരും അതും ഇട്ടു ഒരു ഫോട്ടോ സെഷന്‍. പിന്നെ ആ ഷര്‍ട്ടില്‍ എല്ലാരും പരസ്പരം ഓട്ടോഗ്രാഫ് എഴുതി. അതൊക്കെ ശെരിക്കും രസമായിരുന്നു. ഇനി ഒരിക്കല്‍ പോലും തിരികെ കിട്ടാത്ത രസം...

പിന്നെ നമ്മള്‍ വരിവരിയായി ആ ക്ലാസ്സ് വിട്ടു. മെയിന്‍ ബ്ലോക്കില്‍ പോയി പ്രിന്‍സിപ്പാളിനെ കാണാന്‍. അവിടെ എത്തിയപ്പോ മാഡം വന്നു. ഞങ്ങളെയെല്ലാം സന്തോഷത്തോടെ wish ചെയ്തു. പിന്നെ ഞങ്ങളോട് ഒരുമിച്ചൊരു ഫോട്ടോ. പിന്നെ മാഡം കോളേജ് വിട്ടു. ഇപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ മാത്രമായി ആ കോളേജില്‍...

പിന്നെ നേരെ അവിടത്തെ പുല്‍ത്തകിടിയില്‍ കേറി കുറെ ഫോട്ടോസ്. അതും കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കണ്ണുകെട്ടി കളിച്ചു.
അത് കഴിഞ്ഞു എല്ലാരും കൂടി പടിയില്‍ ഒരുമിച്ചിരുന്നു. ഓരോരുത്തരായി കഴിഞ്ഞ 4 വര്‍ഷത്തെ ജീവിതത്തെ കുറിച്ചു പറയാന്‍ തുടങ്ങി. നല്ല മഴ തുടങ്ങി. ഞങ്ങള്‍ ബ്ലോക്കിന്‍റെ അകത്തു കയറി. പുറത്തു പെരുമഴ. നമ്മുടെയെല്ലാം മനസ്സില്‍ കണ്ണീര്‍ മഴ.

എല്ലാരും ആ‍ 4 വര്‍ഷത്തെ ഓര്‍മ്മകള്‍ പറയുകയാണ്‌... കുറേപേര്‍ ചെയ്ത തെറ്റുകള്‍ക്കൊക്കെ അവിടെ വച്ചു സോറി പറഞ്ഞു. കുറേപേര്‍ നല്ല നല്ല ഓര്‍മ്മകള്‍ പറഞ്ഞു...

സമയം പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു. മഴ തോര്‍ന്നു. എന്നിട്ടും ആര്‍ക്കും വീട്ടില്‍ പോകാന്‍ തോന്നുന്നില്ല. അവസാനം എസ്റ്റേറ്റ്‌ മാനേജര്‍ വന്നു ഞങ്ങളെ ബ്ലോക്കിന് പുറത്തു പോകാന്‍ പറഞ്ഞു. പിന്നെ ആ ബ്ലോക്ക് പൂട്ടി. 6 മണി ആകുന്നതുവരെ നമ്മള്‍ ആ ബ്ലോക്കിന് പുറത്തു നിന്നു അനുഭവങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു. പിന്നെ എല്ലാരും പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു സന്തോഷത്തോടെ യാത്രയായി...

അങ്ങനെ ആ‍ കോളേജ് ജീവിതം അവിടെ അവസാനിച്ചു...

ഇനി ഇതുപോലൊരു കോളേജ് ജീവിതം ഉണ്ടാകില്ല. നമ്മളെല്ലാം ജീവിതത്തിലേക്ക് കടക്കുന്ന പ്രായത്തില്‍ ആണ് ഈ കോളേജില്‍ പഠിച്ചത്. അത് ജീവിതത്തിലെ ഒരുപാടു പാഠങ്ങള്‍ പഠിപ്പിച്ചു. ഒരുപാടു നല്ല സുഹൃത്തുക്കളെ കിട്ടി. പുതിയ ബന്ധങ്ങളും അനുഭവങ്ങളും... അങ്ങനെ ഒരു വലിയ യാത്രയുടെ അന്ത്യം ആയിരുന്നു ഇന്നലെ.

ഒരു ജീവിതത്തിലെ ഉത്സവ കാലം തന്നെയാണ് കോളേജ് ലൈഫ്... പറയാതെ പറ്റില്ല. അത്രയ്ക്ക് രസമായിരുന്നു...

പിന്നെ, എനിക്ക് എന്‍റെ ക്ലാസ്സിലെ 4 പേരെക്കുറിച്ച് പറയണം...

ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് എന്നാല്‍ ഒരു വലിയ സംഭവം തന്നെയാണ് എന്ന് അവരെ കണ്ടപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ മനസിലാക്കുന്നത്‌. പ്രണയം, വിരഹം, ദേഷ്യം, പക എന്നൊക്കെ ഒരുപാടു വികാരങ്ങള്‍ നാമെല്ലാം അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ, "friendship" എന്നൊരു വികാരം കൂടി ഉണ്ടെന്നു അവര്‍ പഠിപ്പിച്ചു. എനിക്ക് തോന്നുന്നു, ഒരുപക്ഷെ പ്രണയത്തേക്കാള്‍ തീവ്രമായ ഒരു വികാരം ആണ് "friendship" എന്നത്.

സ്വന്തം ഫ്രണ്ട്സ് നു വേണ്ടി മരിക്കാന്‍ പോലും തയ്യാറാണ് അവര്‍. അവരെ ഫ്രണ്ട് ആയി കിട്ടുന്നവര്‍ വളരെ enjoy ചെയ്യും...

എനിക്ക് നേരിട്ടു അറിയാവുന്ന 3 പേര്‍ ആണ് ഇത്. വേറെ ആരെങ്കിലും ഇങ്ങനെ ഉണ്ടോ എന്ന് അറിയില്ല. ഉണ്ടാകും.

അവര്‍ - അശ്വതി.പി, അരവിന്ദ്, വിഷ്ണു മേനോന്‍.

അവര്‍ ജീവിതത്തില്‍ ഒരുപാടു നല്ല സുഹൃത്തുക്കളെ നേടട്ടെ... ആശംസകള്‍...

അടുത്ത വ്യക്തി - ഗോപാലിക. ഒരു അത്ഭുത വ്യക്തി തന്നെയാണ്. എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഒരു കാരക്ടര്‍. ഒരുപാടു കുസൃതി ആണ് മനസ് നിറയെ. പിന്നെ ജീവിതത്തെ കുറിച്ചു വ്യക്തമായ കാഴ്ച്ചപ്പാടും. പിന്നെ, പുതിയ അറിവുകള്‍ നേടാനും അവ പ്രയോഗികമാക്കാനും അതീവ താല്‍പ്പര്യമാണ്. നമ്മുടെ ക്ലാസ്സില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ള, പുതിയ പുതിയ കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ചു അറിവുള്ള ആകെ ഒരു പെണ്‍കുട്ടി. ഓരോരോ വേലത്തരങ്ങള്‍ ഒപ്പിച്ചു വെച്ചിട്ട് ഒന്നുമറിയാത്തപോലെ ഇരിക്കുന്നത് കാണാന്‍ തന്നെ ഒരു രസമാണ്. പേരു കൊണ്ടു മാത്രമല്ല, സ്വഭാവം കൊണ്ടും വ്യത്യസ്തയാണ് ഗോപു. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അവളുടെ classmate ആയതില്‍ സന്തോഷം തോന്നും... അത്രയ്ക്ക് different തന്നെയാണ് ഗോപു. നമ്മുടെയെല്ലാം ഒരു അനിയത്തിയെ പോലെ. ഗോപുവിനും ആശംസകള്‍...

ഇനി കോളേജ് ലൈഫ് അധികമില്ല. പരീക്ഷ കൂടി കഴിയുമ്പോള്‍ എല്ലാം തീരുന്നു...

ഇനി യാത്ര ഇല്ല...