ഹായ്, ഇത് ഒരു മാസത്തെ നീണ്ട ഇടവേള ആയിപ്പോയി. തിരക്കുകള് കാരണം പലപ്പോഴും എഴുത്തില് മടി തോന്നും. കുത്തിയിരുന്നു ടൈപ്പ് ചെയ്യാനൊരു മടി. മടി പിടിച്ചാല് പിന്നെ ഒന്നുമേ നടക്കില്ല എന്നത് തിയറി ആണല്ലോ. പിന്നെയും ഉണ്ടല്ലോ, മടിയന്റെ മനസ് ചെകുത്താന്റെ പണിപ്പുര ആണെന്നൊക്കെ... പഴഞ്ചൊല്ലിനു ഒരു പഞ്ഞവുമില്ല.
ടേപ്പ് പാടുകയാണ്. (Now playing: ശരബിന്ദു മലര്ദീപ നാളം നീര്ത്തി...)
ഈ മാസത്തില് അവസാനം എഴുതിയത് 3 നു ആണ്. അതിനു ശേഷം ഇപ്പോഴാണ് മടി മാറിയ ഒരു അവസരം വന്നത്. ഇന്ന് മടി പിടിക്കാന് പറ്റില്ല. കാരണം നാളെ എന്റെ കുട്ടികളുടെ പരീക്ഷ ആണ്. (കുട്ടികള് എന്നുവെച്ചാല്, ഞാന് പഠിപ്പിക്കുന്ന കുട്ടികള് ആണ് കേട്ടോ...) നാളെ എല്ലാപേര്ക്കും പരീക്ഷ എളുപ്പം ആകട്ടെ എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
ഇനി ഈ കഴിഞ്ഞ ഒരു മാസത്തെ കുറെ കഥകള് പറയാം.
ഏറ്റവും "നോട്ടബിള്" ആയത് എന്റെ തൊട്ടുമുന്നില് ഇരുന്നു പാട്ട് പാടുന്ന ടേപ്പ് ആണ്. ഒരു പഴയ മോഡല് ആണ് സംഭവം. Panasonic RX-CW65 മോഡല്. ഒരു പത്തു പതിനഞ്ചു വര്ഷം മുന്പേ ഉള്ളത്. പണ്ടത്തെ ടേപ്പ് അറിയില്ലേ? നടുവില് ഒരു കാസറ്റ് പ്ലെയര്. രണ്ടു വശത്തും വലിയ രണ്ടു സ്പീക്കര്. അത് തന്നെ. ഒരാളുടെ കയ്യില് നിന്നും പുരാവസ്തു പോലെ അച്ഛന് വാങ്ങിയത്. അത് കുറേകാലം അച്ഛന് കൈവശപ്പെടുത്തി വെച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഈ മാസം ഞാന് അത് സ്വന്തമാക്കി. ഇപ്പൊ ലാപ്ടോപിലെ ഓഡിയോ നേരെ അതില് കൊടുത്തു അതിന്റെ സ്പീക്കര് ലാണ് കേള്ക്കുന്നത്.
ഓഡിയോ, പാട്ടുകള്, സംഗീതം ഒക്കെ കേള്ക്കുമ്പോള് "sound perfection" വേണമെന്നത് എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹമാണ്. കേള്ക്കുന്ന സ്പീക്കര് ഫുള് റേഞ്ച് ആയിരിക്കണം. ഒരു Woofer & Tweeter വേണം. മിനിമം 7 ബാന്ഡ് ഇക്വലൈസര് വേണം. റൂമിന്റെ harmonics അനുസരിച്ച് ശബ്ദം നിയന്ത്രിക്കാന് കഴിയണം. Output power നിയന്ത്രിക്കാന് പറ്റണം. കേള്ക്കുന്ന ആമ്പ്ലിഫയറില് +3dB വരെ ഉള്ള Logarithmic scale വേണം. മിനിമം 50W സൗണ്ട് പവര് വേണം. (ഇതെല്ലാം എനിക്ക് അറിയാം എന്ന് കാണിക്കാന് വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല കേട്ടോ. ഇത്തരം കുറച്ചു കാര്യങ്ങളെ എനിക്ക് അറിയുള്ളു. ഇതൊക്കെ വെച്ച് കേള്ക്കുമ്പോള് നല്ലതെന്ന് തോന്നുന്ന അവസ്ഥയില് ആണ് ഞാന് പാട്ട് കേള്ക്കുന്നത്. ഇനി, ഇങ്ങനെ ഉള്ള "ജാഡകള്" ഒന്നും ഇല്ലെങ്കില് ശബ്ദം കേള്ക്കാന് പറ്റുന്ന ഒരു സാദാ സ്പീക്കര് ആയാലും മതി. അത്രേയുള്ളൂ...!!!)
ഇന്നത്തെ കിടിലം കിടിലം ഹോം തിയേറ്റര് പോലും ഈ ടേപ്പിന്റെ അടുത്തൊന്നും വരില്ല. (എന്ന് ഒരു വെയിറ്റിനു ചുമ്മാ പറയാം!). കുറെനാള് ഞാന് അച്ഛന്റെ പുറകെ നടന്നു ചോദിച്ചു. ഒരു വിധത്തില് വഴങ്ങുന്നില്ല. ഞാന് അത് എടുത്തുകൊണ്ടു പോകും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു. വീഴുന്നില്ല. നോ വഴി. അപ്പൊ പിന്നെ ഒരു 2.1 സ്പീക്കര് വാങ്ങിയാലോ എന്ന് ആലോചിച്ചു തുടങ്ങി. Creative SBS A300 എന്നൊരു മോഡല് ഞാന് പലയിടത്തും കണ്ടു. കേട്ടപ്പോള് കിടിലം. പലരോടും അഭിപ്രായം ചോദിച്ചപ്പോള് നല്ല അഭിപ്രായം. [കല്യാണത്തിന് മുന്പ് പെണ്ണിനെ കുറിച്ച് നമ്മള് പലരോടും അന്വേഷിക്കാറില്ലേ?? അതുപോലെ... ;-) ... ] വിലയും കുഴപ്പമില്ല. 1000 ആകും. വാങ്ങാമെന്ന തീരുമാനത്തിന്റെ അവസാന ഘട്ടം എത്തി. "നാളെ വാങ്ങാം" എന്ന നിലയില് എത്തിയപ്പോള് ആ അത്ഭുതം സംഭവിച്ചു - "ഈ ടേപ്പ് നീ എടുത്തു നിന്റെ റൂമില് കൊണ്ടുവെയ്ക്കൂ" എന്ന് അച്ഛന് പറഞ്ഞു. ഞാന് അത്ഭുതപ്പെടാന് ഒന്നും നിന്നില്ല. ചിലപ്പോള് അച്ഛന്റെ മനസ് മാറിയാലോ? ഒറ്റയടിക്ക് ആ ടേപ്പ് ഞാന് എന്റെ റൂമില് എത്തിച്ചു. പിന്നെ എല്ലാം സെറ്റ് ചെയ്തു പാട്ട് തുടങ്ങി.
ടേപ്പ് അങ്ങനെ പാടുകയാണ്..... (Now playing: വണ്ണാത്തി പുഴയുടെ തീരത്ത്... [കളിയാട്ടം])
പിന്നീടാണ് കാര്യത്തിന്റെ കിടപ്പ് മനസിലായത്. അച്ഛന് ഒരു document സ്കാന് ചെയ്യാന് വേണ്ടി സ്കാനര് എടുത്തപ്പോള് വയ്ക്കാന് സ്ഥലമില്ല. അങ്ങനെ ടേപ്പിനെ കുടിയൊഴിപ്പിച്ചു അവിടെ ആണ് സ്കാനര് വച്ചത്. ആ കുടിയൊഴിപ്പിച്ച ടേപ്പ് ആണ് ഇപ്പൊ എന്റെ റൂമില്. പാവം പാവം വിദ്വാന്. ഇപ്പൊ ഒറ്റക്കിരുന്നു കിടു കിടിലമായി സംഗീത മഴ പൊഴിക്കുന്നു. പഴയ ആളായതുകൊണ്ട് ഉള്ള പ്രശ്നമൊന്നും ഇല്ല. സൗണ്ട് അടിപൊളി. 65 Watts ധാരാളം. (സൗണ്ട് പവര് എന്താണെന്ന് മനസിലാക്കാന് എന്നെ സഹായിച്ച ലേഖനം - http://en.wikipedia.org/wiki/Sound_power - നിങ്ങളും വായിച്ചോളൂ)
ടേപ്പ് പാടുന്നുണ്ട്... (Now playing: മിഴിയറിയാതെ വന്നു ... [നിറം])
അതിനിടെ അടുത്ത കുറെ കഥകള്....
കോളേജില് നിന്നും നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ശ്രീദിഷ് സാര് (നല്ല പേര്. ടൈപ്പ് ചെയ്തു മലയാളം ആക്കാന് പ്രയാസം ആയതുകൊണ്ട് ഇനി "അദ്ദേഹം" എന്ന് സംബോധന... ;-D ....) ഗേറ്റ് ടെസ്റ്റ് വിജയകരമായി 99.3 percentile വാങ്ങി പാസ് ആയി, അദ്ദേഹം ഉന്നത പഠനത്തിനായി IIT യിലേക്ക് നാളെ യാത്ര തിരിക്കുകയാണ്. അവിടെ ഒരു ടെസ്റ്റ് കൂടി ഉണ്ട്. അത് എഴുതാനുള്ള യാത്ര ആണ്. അദ്ദേഹത്തെ കുറിച്ച് എഴുതാന് ഒരു വലിയ പോസ്റ്റ് തന്നെ ഇടണം. അതുകൊണ്ട് അത് ഇനി ഒരിക്കല് ആകട്ടെ. ശെരിക്കും ഒരു "സംഭവം" ആണ് അദ്ദേഹം. ഇപ്പോള് അദ്ദേഹത്തിനു ആശംസകള്....!
ടേപ്പ് പാടുന്നുണ്ട്... (Now playing: മാന്തളിരിന് പന്തലുണ്ടല്ലോ ... [സ്നേഹപൂര്വ്വം അന്ന])
നാളെ കുട്ടികളുടെ പരീക്ഷ ആണ്. എല്ലാരും പഠിക്കുന്നുണ്ടാകും. പഠിക്കണം. അവരൊക്കെ പഠിച്ചു നല്ല വലിയ നിലയില് എത്തണം. എല്ലാര്ക്കും നല്ലത് വരണം.
ഞാന് പലപ്പോഴും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്... ഒരുപാട് കാലം കഴിയുമ്പോള്, ഞാന് പഠിപ്പിച്ച കുട്ടികളൊക്കെ വലിയ വലിയ ആളുകള് ആയി ഉയര്ന്ന നിലയിലൊക്കെ ഇരിക്കുമ്പോള് എന്നെ കാണുമ്പോള് ഓര്ക്കുമോ? അന്ന് കുടുംബവും മക്കളുമൊക്കെ ആയി ജീവിതത്തിന്റെയും ജോലിയുടെയും തിരക്കുകളില് കഴിയുന്ന അവരൊക്കെ എന്നെ കാണുമ്പോള് "ഹായ് വിഷ്ണു സാര്..." എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ടു ഓടി വരുമോ? വരുമായിരിക്കും. വരണം. അതാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം. കൊഴിഞ്ഞുപോയ കോളേജ് ജീവിതത്തിലെ മറക്കാത്ത ഓര്മ്മകള് കൊണ്ടുനടക്കുന്ന കുറെയേറെ നല്ല മനസുകളെ അന്ന് ഞാന് പ്രതീക്ഷിക്കും.
..... (Now playing: കാറ്റാടി തണലും ... [ക്ലാസ്സ്മേറ്റ്സ്]) ........
ഇനിയും കാലം മുന്നിലുണ്ട്... നാളെ എന്ത് എന്ന് അറിയാന് കഴിയാത്ത ഒരു ലോകം മുന്നിലുണ്ട്.... നല്ലത് മാത്രം പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട്...
സ്നേഹത്തോടെ ഇന്ന് വിട...
Thursday, May 27, 2010
Monday, May 03, 2010
ഒരാഴ്ചത്തെ സംഭവ ബഹുലമായ ജീവിതം...
ബ്ലോഗില് അവസാനത്തെ പോസ്റ്റ് എഴുതിയിട്ട് കുറച്ചു നാളായി... അതായത് 10 ദിവസങ്ങള്... ഈ പത്തു ദിവസങ്ങളില് എന്തൊക്കെ ഉണ്ടായി എന്ന് എഴുതാം എന്നാണ് വിചാരിക്കുന്നത്... അല്ലാതെ ചുമ്മാ മനുഷ്യനെ ബോറടിപ്പിക്കുന്ന എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ എഴുതിയിട്ട് കാര്യമില്ല... (എഴുതി എഴുതി എനിക്കും ബോറടിക്കില്ലേ... അല്ല പിന്നെ...!)
കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ച നടന്ന സംഭവങ്ങളില് മനസ്സില് നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന കുറച്ചൊക്കെ പറയാം. അതില് സിനിമ, പാട്ടുകള്, സംഭവങ്ങള് എന്നൊക്കെ ഗ്രൂപ്പ് ആക്കി പറയുന്നതാവും ഉചിതം...
ആദ്യമായി പാട്ടുകള് പറയാം...
കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ചയില് കുറെ കുറെ പുതിയ പാട്ടുകള് പരിചയപ്പെട്ടു. എന്നാലും വളരെ ആകര്ഷിച്ച ചില പാട്ടുകള് പറയണമല്ലോ...
1 - പ്രാണനാഥന് എനിക്ക് നല്കിയ... (remix) ചിത്രം:കടാക്ഷം (2010)
"പ്രാണനാഥന് എനിക്ക് നല്കിയ..." ഈ പാട്ടിനെ കുറിച്ച് മലയാളികളോട് പറയേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല. ഈ പാട്ട് കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരാള് പോലും ഉണ്ടാകില്ല. ഇരയിമ്മന് തമ്പി എഴുതിയ വരികള്, ദേവരാജന് മാസ്റ്റര് ഈണം പകര്ന്നു 1973 ല് പുറത്തിറങ്ങിയ "ഏണിപ്പടികള്" എന്ന ചിത്രത്തിലേതാണ്. അന്ന് അത് പാടുന്നത് മാധുരി ആണ്. വളരെ അര്ത്ഥം നിറഞ്ഞ വരികള് ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ ഗാനം അന്ന് ആകാശവാണിയില് നിരോധിച്ചതും ആണ്.
ഇന്ന്, 37 വര്ഷങ്ങള് കഴിയുമ്പോള്, ആ പാട്ട് വീണ്ടും പുനര്ജനിക്കുകയാണ്. 2010 ല് ഇറങ്ങുന്ന "കടാക്ഷം" എന്ന സുരേഷ് ഗോപി ചിത്രത്തില് ആണ് ഈ പാട്ട് വീണ്ടും എത്തുന്നത്. സംഗീത സംവിധായകന് എം.ജയചന്ദ്രന് ആണ് പഴയ ഈ ക്ലാസ്സിക് എടുത്തു പുതുക്കി മലയാളികള്ക്ക് മുന്നില് എത്തിക്കുന്നത്. സംഗീതം മാറിയില്ല എങ്കിലും പുതിയ തലമുറയില് എത്തിക്കുമ്പോള് ചെയ്യേണ്ടതായ ചില മിനുക്ക് പണികള് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ചിത്ര ആണ് പാടുന്നത്.
കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ഈ പാട്ട് കേള്ക്കാന് ഇടയായി. ആദ്യത്തെ തവണ കേട്ടപ്പോള് തന്നെ ഞാന് ആ പാട്ടില് ലയിച്ചുപോയി. അതി ഗംഭീരം!!!! പിന്നെ പിന്നെ ഒരുപാട് തവണ തുടര്ച്ചയായി കേട്ടു. ചിത്ര ഈ പാട്ട് ഒരുപാട് മനോഹരമായാണ് പാടിയത്. ചിത്രക്ക് ആയിരം ആയിരം ആശംസകള്...! നിങ്ങളും ഈ പാട്ട് കേള്ക്കണം... കേട്ടോ.
പാട്ട് പുതിയതല്ല. പക്ഷെ ഞാന് കേള്ക്കുന്നത് ആദ്യമായാണ്. ഇതും ചിത്ര പാടിയത് തന്നെയാണ്. എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് ആണ് ഈ പാട്ടിനെ കുറിച്ച് എന്നോട് പറഞ്ഞത്. ടീവിയില് കണ്ടപ്പോള് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നും, ഞാന് അത് കേള്ക്കണമെന്നും പറഞ്ഞു. പിന്നെ എവിടെയൊക്കെയോ തപ്പി പിടിച്ചു കണ്ടുപിടിച്ചു. കേട്ടപ്പോള് കൊള്ളാം. നല്ല രസമുള്ള ഒരു പാട്ടാണ്. വരികളും കൊള്ളാം.
ഈ പാട്ടും പുതിയതല്ല. പക്ഷെ ഇത് മുന്പൊന്നും കൂടുതല് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ല. ഈയിടെ ആണ് ഈ പാട്ട് കണ്ടപ്പോള് ഏതാണെന്ന് അറിയാനായി നോക്കിയത്. ചോട്ടാ മുബൈ എന്ന ചിത്രത്തിന്റെ ഓഡിയോ സി.ഡി.യില് ആണ് ഈ പാട്ട് വന്നത്. സിനിമയില് കണ്ടിട്ടില്ല. വയലാര് ശരത് എഴുതിയ അതി മനോഹരമായ വരികള്ക്ക് രാഹുല് രാജ് ആണ് അതിനൊപ്പം മനോഹരമായ ഈണം നല്കിയിട്ടുള്ളത്. ഞാന് ഇത് ഇവിടെ എഴുതുന്നതും ഈ പാട്ട് കേട്ടുകൊണ്ടാണ്. പാട്ട് പാടിയത് സംഗീത്, സംഗീത എന്നിവര് ചേര്ന്നാണ്. രണ്ടു പേരും വളരെ വളരെ നന്നായി പാടിയിരിക്കുന്നു. ഈ പാട്ട് കേള്ക്കുമ്പോള് അറിയാതെ ഏതോ ഒരു അദൃശ്യ പ്രണയത്തിലേക്ക് മനസ് അറിയാതെ ഇറങ്ങി പോവുകയാണ്.. എന്റെ മനസ് ഏതോ ഒരു ലോകത്തേക്ക് പാറുകയാണ്... മനസ് നിറയെ അനുഭൂതിയുടെ തേന് നിറയ്ക്കുന്ന ഒരു അപൂര്വ സുന്ദര ഗാനം... (ഇനിയും കുറെ പറയണം, പക്ഷെ വാക്കുകള് കിട്ടുന്നില്ല..) നിങ്ങളും ഈ പാട്ട് കേള്ക്കണം. തീര്ച്ചയായും കേള്ക്കണം.
ഇതൊക്കെ ആണ് ഞാന് ഈ ആഴ്ചയില് അടുത്തറിഞ്ഞ മലയാളം പാട്ടുകള്. രണ്ടുമൂന്നു ഇംഗ്ലീഷ് പാട്ടുകള് കൂടി ഉണ്ട്. അതില് മറക്കാന് പറ്റാത്ത ഒന്നാണ് "21 Guns" എന്ന പാട്ട്. GreenDay എന്ന റോക്ക് ബാന്ഡ് പോയ വര്ഷം പുറത്തിറക്കിയ "21st Century Breakdown" എന്ന ആല്ബത്തിലെ ഒരു പാട്ടാണ് ഇത്. ഈ ആല്ബം ആണ് ഏറ്റവും മികച്ച റോക്ക് ആല്ബത്തിനുള്ള കഴിഞ്ഞ വര്ഷത്തെ ഗ്രാമ്മി അവാര്ഡ് വാങ്ങിയത്. കേള്ക്കാന് കൊല്ലം. നല്ല രസമുണ്ട്. പിന്നെ Lady GaGa (Telephone), Beyonce (Halo, All the single ladies) അങ്ങനെ കുറെ... അതൊക്കെ കേള്ക്കാന് ഒരു രസം...
ഇനി ഞാന് കണ്ട രണ്ടു പ്രധാന സിനിമകള് - ഋതു, നീലത്താമര.
ഋതു - ഈ സിനിമ വര്ണിക്കാന് ഒരു പോസ്റ്റ് തന്നെ വേണം. എന്നാലും ഞാന് കുറച്ചു കാര്യങ്ങള് പറയാം.
ആദ്യമായി ഇത്തരമൊരു സിനിമ ചെയ്ത ശ്യാമപ്രസാദിന് അഭിനന്ദനങ്ങള്. പുതിയ കാലഘട്ടത്തിന്റെ പ്രയാണം അപ്പടി മനസിലാക്കി അതിന്റെ ആത്മാവ് ഉള്ക്കൊണ്ടുകൊണ്ട് ഇത്തരമൊരു ചിത്രം ചെയ്യാന് അപാര കഴിവ് തന്നെ വേണം. അത്രയ്ക്ക് സുന്ദരമായാണ് ഋതു അദ്ദേഹം കൈകാര്യം ചെയ്തിട്ടുള്ളത്.
ഐ ടി മേഖലയിലെ യുവത്വത്തിന്റെ കഥയാണ് ഋതു എന്ന ചിത്രത്തിന്റെ പ്രമേയം. ഐ ടി യില് വലിയൊരു കരിയര് കെട്ടിപ്പടുക്കുവാന് വെമ്പല് കൊള്ളുന്ന യുവത്വം. പണം മാത്രം മുന്നില് കണ്ട് രാപകല് ഇല്ലാതെ നെട്ടോട്ടം ഓടുന്ന യുവത്വം. ഈ തിരക്കില് അവരില് ഭൂരിഭാഗവും തങ്ങള്ക്കു പിന്നില് നഷ്ടപെടുന്ന മനോഹരമായ ജീവിതത്തെയും ബന്ധങ്ങളെയും ഒന്നും തന്നെ കാണുന്നില്ല. ഒടുവില് ഒരുപാട് ദൂരങ്ങള് കഴിഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള് ഉണ്ടാകുന്ന ഭീതിജനകമായ നഷ്ടപ്പെടലുകളുടെ തിരിച്ചറിവ്... ഇങ്ങനെയൊക്കെ മുന്നേറുന്ന ഒരു അതി മനോഹരമായ ചിത്രം ആണ് ഋതു.
ഋതുക്കള് മാറുന്നു. പക്ഷെ നമ്മളോ? - ഈ ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരം കൂടിയാണ് ഈ ചിത്രം.
എന്റെ അഭിപ്രായത്തില്, ഐ ടി മേഖലയില് ജോലി തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ഓരോരുത്തരും ഈ ചിത്രം തീര്ച്ചയായും കാണുക തന്നെ വേണം. നമ്മുടെ മനസ്സില് നമ്മള് പോലും അറിയാതെ കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്ന സ്നേഹവും പ്രണയവും സൌഹൃദങ്ങളും ഒന്നും നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കട്ടെ. മാനുഷിക മൂല്യങ്ങളും ബന്ധങ്ങളും എന്നെന്നും നിലനില്ക്കട്ടെ...
പിന്നെ ഞാന് കാത്തിരുന്നു കണ്ടത് - നീലത്താമര - കണ്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോള് വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി... പാവം ഞാന്... വെറുതെ സമയം കളഞ്ഞു... ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ???
പ്രതീക്ഷിച്ച അത്രയും വിടര്ന്ന താമര അല്ലായിരുന്നു കുഞ്ഞിമാളുവിന്റെ നീലത്താമര. സംഭവം പഴയ വീഞ്ഞ് തന്നെ. വ്യത്യാസം ഒന്നേയുള്ളൂ - ക്യാമറ പുതിയത്, ടെക്നോളജി പുതിയത്.
എം.ടി സാറിന്റെ തിരക്കഥ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കാം. പക്ഷെ, സിനിമ കണ്ട് കഴിയുമ്പോള് നമുക്ക് അതില് നിന്നും എന്തെങ്കിലും കിട്ടിയ ഒരു ഫീലിംഗ് ഉണ്ടാകില്ല. വെറുതെ രണ്ടു മണിക്കൂര് തള്ളി നീക്കിയ ഒരു മടുത്ത പ്രതീതി ആണ് ഉണ്ടായത്. രണ്ടാമത് ഒന്നുകൂടി കാണാന് തോന്നാത്ത ഒരു സിനിമ. അതുകൊണ്ട് ഇനി കാണാന് പ്ലാന് ഇല്ല.
സിനിമയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു, ഇനി മറ്റു ചില കാര്യങ്ങള്.
കോളേജിലെ ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞു. കുട്ടികള്ക്ക് സ്റ്റഡി ലീവ് ആയതുകൊണ്ട് അധ്യാപകര്ക്ക് മറ്റു ചില ചുമതലകള് ആണ്. എനിക്ക് കിട്ടിയത് ലൈബ്രറി ബുക്കുകള് വെരിഫൈ ചെയ്യാനുള്ള ഡ്യൂട്ടി ആണ്. മൊത്തം വരുന്ന 18500 ബുക്കില് എനിക്ക് കിട്ടിയത് സാഹിത്യം അടങ്ങുന്ന 3000 ബുക്കുകള് എണ്ണുന്ന ചുമതല ആണ്. സാഹിത്യം ആയതുകൊണ്ട് ബോറടിക്കാതെ 4 ദിവസം കൊണ്ട് സംഗതി നടന്നു.
ആദ്യം ഇത്രേം ബുക്കുകള് കണ്ട് കണ്ണ് തള്ളി. എങ്കിലും ഒരു അറ്റത്തു നിന്നും ഓരോന്നായി എടുത്തു തുടങ്ങിയപ്പോള് രസമായി. ഇതുവരെ കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത നിരവധി നിരവധി കാര്യങ്ങള് അടങ്ങുന്ന അനവധി അനവധി ബുക്കുകള്... സാഹിത്യം, കഥകള്, കവിതകള്, ലേഖനങ്ങള്, പഠനങ്ങള്... അങ്ങനെ പോകുന്നു ഓരോരോ വിഷയങ്ങള്...
ബുക്കുകള് എന്നുമ്പോള് ഞാന് പണ്ട് എവിടെയോ വായിച്ചത് ഓര്ത്തു - പണ്ട് ഏതോ രാജാവ് പറഞ്ഞത്രേ, അദ്ദേഹം രാജാവ് അല്ലായിരുന്നെങ്കില് ഒരു വലിയ ലൈബ്രറിയിലെ കാവല്ക്കാരന് ആകുമായിരുന്നു എന്ന്... (രാജാവിന്റെ പേര് മറന്നു)
ഓഹോ, രാജാവിനു ബുക്ക് വായിക്കാന് ഇത്ര ആര്ത്തി ആണോ?
ആര്ത്തി അല്ല, ചിലര് അങ്ങനെ ആണ്, ഒരുപാട് ഒരുപാട് വായിക്കും. എന്ത് കിട്ടിയാലും വായിക്കും. എന്നാലും ഞാന് ഓര്ത്തു, നമുക്ക് താല്പര്യം ഇല്ലാത്തത് നമ്മള് എങ്ങനെ ആണ് വായിക്കുന്നത്? ചിലപ്പോ വെറുതെ രസത്തിനു വായിക്കുമായിരിക്കും അല്ലേ...
പിന്നെ പോയ വാരം ഒരു മനോഹരമായ ഹര്ത്താല് കൂടി ആഘോഷിച്ചു. വിലക്കയറ്റത്തിന് എതിരെ നടത്തിയ ഹര്ത്താല്. അന്നേ ദിവസം പാര്ട്ടിക്കാര് ട്രെയിന് തടഞ്ഞും കടകമ്പോളങ്ങള് അടപ്പിച്ചും ഹര്ത്താല് ആഘോഷിച്ചു. ജനങ്ങള് വീട്ടിലിരുന്നു ടിവിയില് വിവിധ ജ്വല്ലറികള് സ്പോണ്സര് ചെയ്ത "ഹര്ത്താല് ദിന പ്രത്യേക" പരിപാടികള് ആസ്വദിച്ചു. (അതിനിടെ മറ്റൊരു കോമഡി - ഏഷ്യാനെറ്റ് ന്യൂസ് ചാനലില് വാര്ത്ത വായിച്ച ആള് ഹര്ത്താല് റിപ്പോര്ട്ട് പറഞ്ഞു തീര്ത്തത് ഇങ്ങനെ ആണ് - "അടുത്ത ഹര്ത്താല് ദിനത്തിലും ഇതേ കാര്യങ്ങള് തന്നെ പറയാമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ മറ്റു വാര്ത്തകള് തുടരുന്നു...")
എന്തായാലും ഹര്ത്താല് വന് വിജയം ആയിരുന്നു. ഇപ്പൊ നിത്യോപയോഗ സാധനങ്ങള് എല്ലാം കടയില് ചെന്നാല് പൈസ കൊടുക്കാതെ കിട്ടും.
എന്തായാലും ഇനി അടുത്ത ഹര്ത്താല് ദിനം ആഘോഷിക്കാന് ജനങ്ങളും ചാനലുകാരും തയ്യാറെടുക്കുകയാണ്. സ്ഥിരമായി ഹര്ത്താല് നടത്തി ജനജീവിതം ദുസ്സഹമാക്കുന്നതില് പ്രതിഷേധിച്ചുകൊണ്ട് ഉടന് തന്നെ ഒരു ഹര്ത്താല് നടത്താന് സാധ്യത ഉണ്ടെന്നു കേള്ക്കുന്നു.
ഇതൊക്കെ ആണ് പോയ ഒരാഴ്ചത്തെ പ്രധാന വിശേഷങ്ങള്. ഇനി വീണ്ടും കാണാം.
അതുവരേക്കും ബൈ...!
കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ച നടന്ന സംഭവങ്ങളില് മനസ്സില് നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന കുറച്ചൊക്കെ പറയാം. അതില് സിനിമ, പാട്ടുകള്, സംഭവങ്ങള് എന്നൊക്കെ ഗ്രൂപ്പ് ആക്കി പറയുന്നതാവും ഉചിതം...
ആദ്യമായി പാട്ടുകള് പറയാം...
കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ചയില് കുറെ കുറെ പുതിയ പാട്ടുകള് പരിചയപ്പെട്ടു. എന്നാലും വളരെ ആകര്ഷിച്ച ചില പാട്ടുകള് പറയണമല്ലോ...
"പ്രാണനാഥന് എനിക്ക് നല്കിയ..." ഈ പാട്ടിനെ കുറിച്ച് മലയാളികളോട് പറയേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല. ഈ പാട്ട് കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരാള് പോലും ഉണ്ടാകില്ല. ഇരയിമ്മന് തമ്പി എഴുതിയ വരികള്, ദേവരാജന് മാസ്റ്റര് ഈണം പകര്ന്നു 1973 ല് പുറത്തിറങ്ങിയ "ഏണിപ്പടികള്" എന്ന ചിത്രത്തിലേതാണ്. അന്ന് അത് പാടുന്നത് മാധുരി ആണ്. വളരെ അര്ത്ഥം നിറഞ്ഞ വരികള് ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ ഗാനം അന്ന് ആകാശവാണിയില് നിരോധിച്ചതും ആണ്.
ഇന്ന്, 37 വര്ഷങ്ങള് കഴിയുമ്പോള്, ആ പാട്ട് വീണ്ടും പുനര്ജനിക്കുകയാണ്. 2010 ല് ഇറങ്ങുന്ന "കടാക്ഷം" എന്ന സുരേഷ് ഗോപി ചിത്രത്തില് ആണ് ഈ പാട്ട് വീണ്ടും എത്തുന്നത്. സംഗീത സംവിധായകന് എം.ജയചന്ദ്രന് ആണ് പഴയ ഈ ക്ലാസ്സിക് എടുത്തു പുതുക്കി മലയാളികള്ക്ക് മുന്നില് എത്തിക്കുന്നത്. സംഗീതം മാറിയില്ല എങ്കിലും പുതിയ തലമുറയില് എത്തിക്കുമ്പോള് ചെയ്യേണ്ടതായ ചില മിനുക്ക് പണികള് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ചിത്ര ആണ് പാടുന്നത്.
കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ഈ പാട്ട് കേള്ക്കാന് ഇടയായി. ആദ്യത്തെ തവണ കേട്ടപ്പോള് തന്നെ ഞാന് ആ പാട്ടില് ലയിച്ചുപോയി. അതി ഗംഭീരം!!!! പിന്നെ പിന്നെ ഒരുപാട് തവണ തുടര്ച്ചയായി കേട്ടു. ചിത്ര ഈ പാട്ട് ഒരുപാട് മനോഹരമായാണ് പാടിയത്. ചിത്രക്ക് ആയിരം ആയിരം ആശംസകള്...! നിങ്ങളും ഈ പാട്ട് കേള്ക്കണം... കേട്ടോ.
2 - നിലാമഴ... (ആല്ബം:ഹാര്ട്ട് ബീറ്റ്സ് :: ബാലഭാസ്കര്)
പാട്ട് പുതിയതല്ല. പക്ഷെ ഞാന് കേള്ക്കുന്നത് ആദ്യമായാണ്. ഇതും ചിത്ര പാടിയത് തന്നെയാണ്. എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് ആണ് ഈ പാട്ടിനെ കുറിച്ച് എന്നോട് പറഞ്ഞത്. ടീവിയില് കണ്ടപ്പോള് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നും, ഞാന് അത് കേള്ക്കണമെന്നും പറഞ്ഞു. പിന്നെ എവിടെയൊക്കെയോ തപ്പി പിടിച്ചു കണ്ടുപിടിച്ചു. കേട്ടപ്പോള് കൊള്ളാം. നല്ല രസമുള്ള ഒരു പാട്ടാണ്. വരികളും കൊള്ളാം.
3 - പൂനിലാ മഴ നനയും... (ബോണസ് ട്രാക്ക്: ചോട്ടാമുംബൈ) 2007
ഈ പാട്ടും പുതിയതല്ല. പക്ഷെ ഇത് മുന്പൊന്നും കൂടുതല് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ല. ഈയിടെ ആണ് ഈ പാട്ട് കണ്ടപ്പോള് ഏതാണെന്ന് അറിയാനായി നോക്കിയത്. ചോട്ടാ മുബൈ എന്ന ചിത്രത്തിന്റെ ഓഡിയോ സി.ഡി.യില് ആണ് ഈ പാട്ട് വന്നത്. സിനിമയില് കണ്ടിട്ടില്ല. വയലാര് ശരത് എഴുതിയ അതി മനോഹരമായ വരികള്ക്ക് രാഹുല് രാജ് ആണ് അതിനൊപ്പം മനോഹരമായ ഈണം നല്കിയിട്ടുള്ളത്. ഞാന് ഇത് ഇവിടെ എഴുതുന്നതും ഈ പാട്ട് കേട്ടുകൊണ്ടാണ്. പാട്ട് പാടിയത് സംഗീത്, സംഗീത എന്നിവര് ചേര്ന്നാണ്. രണ്ടു പേരും വളരെ വളരെ നന്നായി പാടിയിരിക്കുന്നു. ഈ പാട്ട് കേള്ക്കുമ്പോള് അറിയാതെ ഏതോ ഒരു അദൃശ്യ പ്രണയത്തിലേക്ക് മനസ് അറിയാതെ ഇറങ്ങി പോവുകയാണ്.. എന്റെ മനസ് ഏതോ ഒരു ലോകത്തേക്ക് പാറുകയാണ്... മനസ് നിറയെ അനുഭൂതിയുടെ തേന് നിറയ്ക്കുന്ന ഒരു അപൂര്വ സുന്ദര ഗാനം... (ഇനിയും കുറെ പറയണം, പക്ഷെ വാക്കുകള് കിട്ടുന്നില്ല..) നിങ്ങളും ഈ പാട്ട് കേള്ക്കണം. തീര്ച്ചയായും കേള്ക്കണം.
ഇതൊക്കെ ആണ് ഞാന് ഈ ആഴ്ചയില് അടുത്തറിഞ്ഞ മലയാളം പാട്ടുകള്. രണ്ടുമൂന്നു ഇംഗ്ലീഷ് പാട്ടുകള് കൂടി ഉണ്ട്. അതില് മറക്കാന് പറ്റാത്ത ഒന്നാണ് "21 Guns" എന്ന പാട്ട്. GreenDay എന്ന റോക്ക് ബാന്ഡ് പോയ വര്ഷം പുറത്തിറക്കിയ "21st Century Breakdown" എന്ന ആല്ബത്തിലെ ഒരു പാട്ടാണ് ഇത്. ഈ ആല്ബം ആണ് ഏറ്റവും മികച്ച റോക്ക് ആല്ബത്തിനുള്ള കഴിഞ്ഞ വര്ഷത്തെ ഗ്രാമ്മി അവാര്ഡ് വാങ്ങിയത്. കേള്ക്കാന് കൊല്ലം. നല്ല രസമുണ്ട്. പിന്നെ Lady GaGa (Telephone), Beyonce (Halo, All the single ladies) അങ്ങനെ കുറെ... അതൊക്കെ കേള്ക്കാന് ഒരു രസം...
ഇനി ഞാന് കണ്ട രണ്ടു പ്രധാന സിനിമകള് - ഋതു, നീലത്താമര.
ഋതു - ഈ സിനിമ വര്ണിക്കാന് ഒരു പോസ്റ്റ് തന്നെ വേണം. എന്നാലും ഞാന് കുറച്ചു കാര്യങ്ങള് പറയാം.
ആദ്യമായി ഇത്തരമൊരു സിനിമ ചെയ്ത ശ്യാമപ്രസാദിന് അഭിനന്ദനങ്ങള്. പുതിയ കാലഘട്ടത്തിന്റെ പ്രയാണം അപ്പടി മനസിലാക്കി അതിന്റെ ആത്മാവ് ഉള്ക്കൊണ്ടുകൊണ്ട് ഇത്തരമൊരു ചിത്രം ചെയ്യാന് അപാര കഴിവ് തന്നെ വേണം. അത്രയ്ക്ക് സുന്ദരമായാണ് ഋതു അദ്ദേഹം കൈകാര്യം ചെയ്തിട്ടുള്ളത്.
ഐ ടി മേഖലയിലെ യുവത്വത്തിന്റെ കഥയാണ് ഋതു എന്ന ചിത്രത്തിന്റെ പ്രമേയം. ഐ ടി യില് വലിയൊരു കരിയര് കെട്ടിപ്പടുക്കുവാന് വെമ്പല് കൊള്ളുന്ന യുവത്വം. പണം മാത്രം മുന്നില് കണ്ട് രാപകല് ഇല്ലാതെ നെട്ടോട്ടം ഓടുന്ന യുവത്വം. ഈ തിരക്കില് അവരില് ഭൂരിഭാഗവും തങ്ങള്ക്കു പിന്നില് നഷ്ടപെടുന്ന മനോഹരമായ ജീവിതത്തെയും ബന്ധങ്ങളെയും ഒന്നും തന്നെ കാണുന്നില്ല. ഒടുവില് ഒരുപാട് ദൂരങ്ങള് കഴിഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള് ഉണ്ടാകുന്ന ഭീതിജനകമായ നഷ്ടപ്പെടലുകളുടെ തിരിച്ചറിവ്... ഇങ്ങനെയൊക്കെ മുന്നേറുന്ന ഒരു അതി മനോഹരമായ ചിത്രം ആണ് ഋതു.
ഋതുക്കള് മാറുന്നു. പക്ഷെ നമ്മളോ? - ഈ ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരം കൂടിയാണ് ഈ ചിത്രം.
എന്റെ അഭിപ്രായത്തില്, ഐ ടി മേഖലയില് ജോലി തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ഓരോരുത്തരും ഈ ചിത്രം തീര്ച്ചയായും കാണുക തന്നെ വേണം. നമ്മുടെ മനസ്സില് നമ്മള് പോലും അറിയാതെ കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്ന സ്നേഹവും പ്രണയവും സൌഹൃദങ്ങളും ഒന്നും നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കട്ടെ. മാനുഷിക മൂല്യങ്ങളും ബന്ധങ്ങളും എന്നെന്നും നിലനില്ക്കട്ടെ...
പിന്നെ ഞാന് കാത്തിരുന്നു കണ്ടത് - നീലത്താമര - കണ്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോള് വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി... പാവം ഞാന്... വെറുതെ സമയം കളഞ്ഞു... ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ???
പ്രതീക്ഷിച്ച അത്രയും വിടര്ന്ന താമര അല്ലായിരുന്നു കുഞ്ഞിമാളുവിന്റെ നീലത്താമര. സംഭവം പഴയ വീഞ്ഞ് തന്നെ. വ്യത്യാസം ഒന്നേയുള്ളൂ - ക്യാമറ പുതിയത്, ടെക്നോളജി പുതിയത്.
എം.ടി സാറിന്റെ തിരക്കഥ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കാം. പക്ഷെ, സിനിമ കണ്ട് കഴിയുമ്പോള് നമുക്ക് അതില് നിന്നും എന്തെങ്കിലും കിട്ടിയ ഒരു ഫീലിംഗ് ഉണ്ടാകില്ല. വെറുതെ രണ്ടു മണിക്കൂര് തള്ളി നീക്കിയ ഒരു മടുത്ത പ്രതീതി ആണ് ഉണ്ടായത്. രണ്ടാമത് ഒന്നുകൂടി കാണാന് തോന്നാത്ത ഒരു സിനിമ. അതുകൊണ്ട് ഇനി കാണാന് പ്ലാന് ഇല്ല.
സിനിമയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു, ഇനി മറ്റു ചില കാര്യങ്ങള്.
കോളേജിലെ ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞു. കുട്ടികള്ക്ക് സ്റ്റഡി ലീവ് ആയതുകൊണ്ട് അധ്യാപകര്ക്ക് മറ്റു ചില ചുമതലകള് ആണ്. എനിക്ക് കിട്ടിയത് ലൈബ്രറി ബുക്കുകള് വെരിഫൈ ചെയ്യാനുള്ള ഡ്യൂട്ടി ആണ്. മൊത്തം വരുന്ന 18500 ബുക്കില് എനിക്ക് കിട്ടിയത് സാഹിത്യം അടങ്ങുന്ന 3000 ബുക്കുകള് എണ്ണുന്ന ചുമതല ആണ്. സാഹിത്യം ആയതുകൊണ്ട് ബോറടിക്കാതെ 4 ദിവസം കൊണ്ട് സംഗതി നടന്നു.
ആദ്യം ഇത്രേം ബുക്കുകള് കണ്ട് കണ്ണ് തള്ളി. എങ്കിലും ഒരു അറ്റത്തു നിന്നും ഓരോന്നായി എടുത്തു തുടങ്ങിയപ്പോള് രസമായി. ഇതുവരെ കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത നിരവധി നിരവധി കാര്യങ്ങള് അടങ്ങുന്ന അനവധി അനവധി ബുക്കുകള്... സാഹിത്യം, കഥകള്, കവിതകള്, ലേഖനങ്ങള്, പഠനങ്ങള്... അങ്ങനെ പോകുന്നു ഓരോരോ വിഷയങ്ങള്...
ബുക്കുകള് എന്നുമ്പോള് ഞാന് പണ്ട് എവിടെയോ വായിച്ചത് ഓര്ത്തു - പണ്ട് ഏതോ രാജാവ് പറഞ്ഞത്രേ, അദ്ദേഹം രാജാവ് അല്ലായിരുന്നെങ്കില് ഒരു വലിയ ലൈബ്രറിയിലെ കാവല്ക്കാരന് ആകുമായിരുന്നു എന്ന്... (രാജാവിന്റെ പേര് മറന്നു)
ഓഹോ, രാജാവിനു ബുക്ക് വായിക്കാന് ഇത്ര ആര്ത്തി ആണോ?
ആര്ത്തി അല്ല, ചിലര് അങ്ങനെ ആണ്, ഒരുപാട് ഒരുപാട് വായിക്കും. എന്ത് കിട്ടിയാലും വായിക്കും. എന്നാലും ഞാന് ഓര്ത്തു, നമുക്ക് താല്പര്യം ഇല്ലാത്തത് നമ്മള് എങ്ങനെ ആണ് വായിക്കുന്നത്? ചിലപ്പോ വെറുതെ രസത്തിനു വായിക്കുമായിരിക്കും അല്ലേ...
പിന്നെ പോയ വാരം ഒരു മനോഹരമായ ഹര്ത്താല് കൂടി ആഘോഷിച്ചു. വിലക്കയറ്റത്തിന് എതിരെ നടത്തിയ ഹര്ത്താല്. അന്നേ ദിവസം പാര്ട്ടിക്കാര് ട്രെയിന് തടഞ്ഞും കടകമ്പോളങ്ങള് അടപ്പിച്ചും ഹര്ത്താല് ആഘോഷിച്ചു. ജനങ്ങള് വീട്ടിലിരുന്നു ടിവിയില് വിവിധ ജ്വല്ലറികള് സ്പോണ്സര് ചെയ്ത "ഹര്ത്താല് ദിന പ്രത്യേക" പരിപാടികള് ആസ്വദിച്ചു. (അതിനിടെ മറ്റൊരു കോമഡി - ഏഷ്യാനെറ്റ് ന്യൂസ് ചാനലില് വാര്ത്ത വായിച്ച ആള് ഹര്ത്താല് റിപ്പോര്ട്ട് പറഞ്ഞു തീര്ത്തത് ഇങ്ങനെ ആണ് - "അടുത്ത ഹര്ത്താല് ദിനത്തിലും ഇതേ കാര്യങ്ങള് തന്നെ പറയാമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ മറ്റു വാര്ത്തകള് തുടരുന്നു...")
എന്തായാലും ഹര്ത്താല് വന് വിജയം ആയിരുന്നു. ഇപ്പൊ നിത്യോപയോഗ സാധനങ്ങള് എല്ലാം കടയില് ചെന്നാല് പൈസ കൊടുക്കാതെ കിട്ടും.
എന്തായാലും ഇനി അടുത്ത ഹര്ത്താല് ദിനം ആഘോഷിക്കാന് ജനങ്ങളും ചാനലുകാരും തയ്യാറെടുക്കുകയാണ്. സ്ഥിരമായി ഹര്ത്താല് നടത്തി ജനജീവിതം ദുസ്സഹമാക്കുന്നതില് പ്രതിഷേധിച്ചുകൊണ്ട് ഉടന് തന്നെ ഒരു ഹര്ത്താല് നടത്താന് സാധ്യത ഉണ്ടെന്നു കേള്ക്കുന്നു.
ഇതൊക്കെ ആണ് പോയ ഒരാഴ്ചത്തെ പ്രധാന വിശേഷങ്ങള്. ഇനി വീണ്ടും കാണാം.
അതുവരേക്കും ബൈ...!
Subscribe to:
Posts (Atom)
-
കോളേജ് ജീവിതം കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം ഞങ്ങള് തിരുവനന്തപുരത്തു താമസിക്കുന്ന കുറെ സുഹൃത്തുക്കള് മിക്കവാറും അവധി ദിവസങ്ങളില് ഒത്തുകൂടുകയും, സിനിമ ക...
-
മഴയെ സ്നേഹിച്ച പെണ്കുട്ടി. ഓരോ തവണ മഴ പൊഴിയുമ്പോഴും അവള് മതിമറന്നു സന്തോഷിച്ചു. ഓരോ തുള്ളി മഴയും അവളുടെ മനസ്സില് ആയിരം മുത്തുകള് വാരി...
-
അടുത്തിടെയാണ് ഒരു തവളയുടെ ഫേസ്ബുക്ക് പ്രൊഫൈല് ശ്രദ്ധയില്പ്പെട്ടത്. ഓപ്പണ് ചെയ്തു നോക്കിയപ്പോള് കൌതുകമുളവാക്കുന്ന കുറെയേറെ പോസ്റ്റുകള...
