പതിവുപോലെ, വാക്കുകള് തപ്പിയെടുത്തു കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു നാല് വരികളില് നിരത്തുന്ന എന്റെ ട്രിക്ക് അല്ല ഇത്. ഇത് എന്റെ ഒരു പ്രിയ സുഹൃത്തിന്റെ സ്വന്തം കവിത ആണ്. ഞാന് ബ്ലോഗില് "കവിതകള്" എഴുതിയത് കണ്ടപ്പോള് പാവം തോന്നിയ ഒരു സുഹൃത്ത് ആണ് എനിക്ക് ഈ കവിത മെയില് ആയി അയച്ചു തന്നത്. ആ കവിത എല്ലാരും കാണണമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. ബ്ലോഗില് ഇടട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള് പേര് വെളിപ്പെടുത്താതെ മാത്രമേ ഇടാവൂ എന്ന് പറഞ്ഞു. (അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തെ തല്ക്കാലം "തങ്കു" എന്ന് വിളിക്കാം.)
കവിത അല്പം വിഷാദം ചാലിച്ചെഴുതിയതാണ്. ഒറ്റപ്പെട്ട മനസ് തങ്കുവിനു സമ്മാനിച്ചതാകണം ഈ വരികള്. അത് ഞാന് ഇവിടെ എഴുതട്ടെ.
-------------------------------------------------------------------------------------------
"എന്തിന്നെനറിയാതെ വഴുതി വീഴുമൊരാ-
വിഷാദത്തിന് ചുഴിയില് എന്
മനസ് തേങ്ങി, ഒരു കൂട്ടിനായ്,
വ്യര്ത്ഥമെന്നറിഞ്ഞിട്ടും..."
-------------------------------------------------------------------------------------------
എഴുതിയത്: ഞാനല്ല, എന്റെ സുഹൃത്ത് "തങ്കു"
-------------------------------------------------------------------------------------------
എന്തായാലും തങ്കു റോക്ക്സ്...!
ഈ കവിതയെ കുറിച്ച് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം എഴുതണം കേട്ടോ. തങ്കു അത് അനോണിമസ് ആയി വായിക്കും. തങ്കുവിനു കൂടുതല് കൂടുതല് എഴുതുവാന് അതൊരു പ്രചോദനം ആകും.
കൂട്ടുകാരന് എന്റെ ആശംസകള്..
ReplyDelete