ഒരു ഉപയോഗമില്ലാത്ത ദിവസം...

എന്താണെന്നറിയില്ല... ഇന്നു ഒരു രസവുമില്ല... കോളേജില്‍ പോയില്ല. വീട്ടില്‍ വെറുതെയിരിക്കുന്നു...

രാവിലെ തകര്‍ത്തു മഴ പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എഴുനേറ്റപ്പോള്‍ "ഇനി എങ്ങനെ പോകും" എണ്ണ ചോദ്യം മനസ്സില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും എഴുനേല്‍ക്കാന്‍ മനസിനെ തയ്യാറാക്കി. മൂടിയിരുന്ന ഷീറ്റ് വലിച്ചു മാറ്റി എഴുനേല്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ അതാ വരുന്നു അമ്മയുടെ ചോദ്യം - "ഈ മഴയത്ത് എങ്ങനെയാ പോവുക?". അതുവരെ മനസ്സില്‍ വന്ന ആവേശമെല്ലാം അലിഞ്ഞുപോയി. എന്നാല്‍ ഇനി പോകണ്ട എന്ന് തോന്നി. വലിച്ചെറിഞ്ഞ ഷീറ്റ് പെട്ടെന്ന് തന്നെ വലിച്ചെടുത്തു ഞാന്‍ അതിനുള്ളിലേക്ക്‌ വലിഞ്ഞു. ചുരുണ്ടുകൂടി വീണ്ടും ഉറങ്ങി.

ഇന്നലെ രാത്രി മുഴുവനും ദു:സ്വപ്നങ്ങളുടെ പെരുമഴ ആയിരുന്നു. പലതവണ ഞെട്ടി എഴുനേറ്റു. പിന്നെയും കിടന്നു. മനസ്സില്‍ എന്തെങ്കിലും വിഷമങ്ങള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ ഇതു സാധാരണമാണ്. എന്തോ വിഷമം ഉള്ളില്‍ ഉണ്ട്... എന്തോ ഒരു മൂടല്‍ മഞ്ഞ് മനസിന്റെ കാഴ്ച്ചയെ മറയ്ക്കുന്നു... രാവിലെയും കണ്ടു സ്വപ്‌നങ്ങള്‍... എഴുനേറ്റപ്പോള്‍ വല്ലാത്ത ഒരു ഭയം. ആരൊക്കെയോ എന്നെ വിട്ടുപോകുമോ എന്ന ഭയം... അങ്ങനെയൊന്നും ഒരിക്കലും സംഭവിക്കാതിരിക്കട്ടെ...

പിന്നെ പതുക്കെ പല്ലുതേപ്പ് കഴിഞ്ഞു പ്രഭാത ഭക്ഷണം. ആരോടെന്നില്ലാത്ത ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്തൊക്കെയോ ഞാന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. പിന്നെ ദേഷ്യം അടക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. ഒരു മൂകത അനുഭവപ്പെടുന്നു. രണ്ടു ദിവസം കഴിയുമ്പോള്‍ ഇതൊക്കെ മാറും എന്ന് കരുതി സമാധാനിക്കാം.

ഇനിയും കുറെ സമയം കാത്തിരിക്കണം. കാത്തിരിക്കാം, എത്ര വേണമെങ്കിലും...