അതെ.. ക്ലാസ്സ് തീരാറായി.. കഴിഞ്ഞ 4 വര്‍ഷം ഒരുപാടു സുഹൃദ് ബന്ധങ്ങളും പുതിയ അനുഭവങ്ങളും നേടിത്തന്ന ഈ പ്രിയപ്പെട്ട കോളേജ് വിട്ടുപിരിയാന്‍ സമയം ആകുന്നു... ആ വിരഹ മുഹൂര്‍ത്തം അടുക്കുംതോറും എന്തോ ഒരു കനല്‍ മനസ്സില്‍ എരിയുകയാണ്... ഞങ്ങളെല്ലാം ഈ കോളേജ് വിട്ടു പോകും.. ഞങ്ങള്‍ സ്നേഹിച്ച, ഞങ്ങളെ സ്നേഹിച്ച ഇവിടത്തെ അദ്ധ്യാപകര്‍, കാന്‍റീന്‍, ലൈബ്രറി (അവിടെ കയറാറില്ല എന്നത് മറ്റൊരു സത്യം), പിന്നെ അവിടത്തെ മരച്ചുവട്ടിലെ ഒത്തുകൂടല്‍, തമാശ പറയല്‍, പരദൂഷണം... ക്ലാസ്സിലെ ബഹളങ്ങള്‍, പേപ്പറില്‍ ഓരോന്ന് എഴുതി കൈമാറി വിടുന്നത്, ക്ലാസ്സില്‍ ഉറക്കം... എല്ലാം അവസാനിക്കാന്‍ പോകുന്നു...
ഈ അവസാന ദിവസങ്ങള്‍ കോളേജില്‍ ബഹളം വെച്ചു തീര്‍ക്കാന്‍ ആണ് തീരുമാനം. ഞാന്‍ ഇപ്പൊ ഒന്നാം ക്ലാസ്സിലെ പോലെ ഒറ്റവര ബുക്കില്‍ ആണ് നോട്ട് എഴുതുന്നത്. പിന്നെ ക്ലാസ്സില്‍ ഞങ്ങളെല്ലാം ഭയങ്കര ബഹളം ആണ്... എന്നെന്നും ഓര്‍ത്തിരിക്കാന്‍... ഇനി ഓട്ടോഗ്രാഫ്, ഫോട്ടോ ഗ്രാഫ് ഒക്കെ ഉണ്ടായിരിക്കും... ഓര്‍ത്തിരിക്കാന്‍ എന്തെങ്ങിലുമൊക്കെ ചെയ്യണം എന്നുണ്ട്... ഞങ്ങളുടെ ബാച്ച് ഒരു ചെടി നട്ടിട്ടു പോയാലോ എന്നൊരു ചിന്ത ഉണ്ട്. പിന്നെ 2025 ലെ റീയൂണിയന് വരുമ്പോള്‍ അതൊരു മരമായി പൂത്തുലഞ്ഞു നില്‍ക്കണം... അത് കണ്ടു ഞങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം സന്തോഷിക്കണം...
അധികം ദിവസങ്ങള്‍ ഇല്ല.. ഇനി എന്നാണു ഇതുപോലെ വീണ്ടും...?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ഉദ്വേഗം നിറഞ്ഞ ഒരു പുസ്തകം
നിലാവെളിച്ചത്തിൽ അധികം ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ രണ്ടു ഓടുകൾ ഇളക്കി മാറ്റിയാണ് കള്ളൻ ആ ബുദ്ധസന്യാസിയുടെ ചെറിയ വീടിനുള്ളിലേക്ക് കടന്നത്. ആശ്രമത്തിൽ ന...
-
കോളേജ് ജീവിതം കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം ഞങ്ങള്‍ തിരുവനന്തപുരത്തു താമസിക്കുന്ന കുറെ സുഹൃത്തുക്കള് മിക്കവാറും അവധി ദിവസങ്ങളില് ഒത്തുകൂടുകയും, സിനിമ ക...
-
മഴയെ സ്നേഹിച്ച പെണ്കുട്ടി. ഓരോ തവണ മഴ പൊഴിയുമ്പോഴും അവള് മതിമറന്നു സന്തോഷിച്ചു. ഓരോ തുള്ളി മഴയും അവളുടെ മനസ്സില്‍ ആയിരം മുത്തുകള് വാരി...
-
1. അമ്മത്തൊട്ടില് അമ്മത്തൊട്ടിലില് ജീവിതം തുടങ്ങിയ പെണ്കുട്ടി പതിനാറ് വയസു തികയുന്നതിനു മുന്പേ അമ്മത്തൊട്ടിലിന്റെ പടവുകള് വീണ്ടു...
No comments:
Post a Comment